Wat in het nieuws komt over scheidingen zijn vaak de verhalen over vechtscheidingen. Gelukkig is dat maar een klein deel van de scheidingen, want goed uit elkaar gaan kan ook. Maar het is goed dat ik af en toe ook op de ‘niet goed uit elkaar gaan’ – wijze gewezen word.

Zo kwam mijn moeder laatst met de Linda naar me toe, want die ging over scheidingen. ‘Deze moet je lezen’, zegt ze tegen me. Nou, dat heb ik geweten…. Wat een heftige en verdrietige verhalen allemaal. Scheiden is niet leuk dat weet ik uit ervaring, maar deze verhalen waren ronduit heftig. Wat haalt pijn toch een slechtste in ons mensen naar boven. Wat kunnen onze beschermingsmechanismes toch rare capriolen uithalen.

Nadat ik het blad uit had, bedacht ik me dat mijn klanten dit veel beter aanpakken. Gelukkig maar. Want voor een groot deel van de geïnterviewden uit de Linda, is het oude boek helemaal niet dicht! Laat staan dat er een nieuw boek geopend is waardoor je blijf hangen in een (niet te veranderen!) verleden. En ik gun iedereen na een scheiding een nieuw en gelukkig levensboek. En wat denk je van de kinderen, die krijgen die aanpak van hun ouders als voorbeeld mee; Kijk jongens, zo heb je een liefdesrelatie. Verdienen kinderen geen goed voorbeeld en een kans op geluk? En ook al is dit is niet makkelijk, het is wel optie.

Stiekem ben ik best wel een beetje trots op mijn klanten. Zij maken, ondanks hun verdriet en boosheid toch passende afspraken. En zij durven eerlijk en kwetsbaar naar zichzelf te kijken en dat kan ik van een aantal van de ervaringsdeskundigen uit de Linda niet zeggen. En ik? Inge in haar rol als mediator, ik ben ineens weer dankbaar voor dit werk: voor het vertrouwen dat klanten mij geven dat ik hen in dit lastige proces mag begeleiden. Dank je wel Linda: ik ben me er weer bewust van dat goed uit elkaar gaan echt kan! Als je maar onder begeleiding in gesprek blijft. En het proces wordt makkelijker als ieder eerlijk naar zichzelf, je ex en naar verwachtingen/behoefte van alle betrokken wil kijken.

Wat is dit weer een mooie dag!

Met hartelijke groet,

Inge Verschuur